Maciej
Są rzeczy na niebie i ziemi, w które jest trudno uwierzyć nawet takim starym wygom Internetu jak Mist z Faddahem. Otóż, z pewnym zaciekawieniem przyjęliśmy wiadomość, że Faddah wybiera się na Triathlon IT. Spokojnie, oczywiście nie planował tam wystartować, ale być wsparciem, supportem, cheerleaderką oraz fotografem dla pewnej młodej damy, która w sprincie zajęła trzecie miejsce! Gratulacje Kochanie!
Wyobraźcie sobie, że Faddaha wryło jak usłyszał, że ktoś wpadł na pomysł zorganizowania triathlonu dla branży IT! Jak to możliwe? Jak te przemiłe grubaski w okularach i koszulach w kratę z nieodłącznymi kaburami na komórkę przy pasie wyjdą ze swoich piwnic na słońce? Musiałem to sprawdzić. W tym celu wybrałem się, aż do Powidza, gdzie w piątek 28 czerwca został rozegrany pierwszy w historii III RP Triathlon dla branży IT. Może IT Triathlon Powidz frekwencją odstawał od popularniejszych imprez, ale zabawy było dużo i co najważniejsze była dobra.
Na samym początku zaskoczenie: parking był pełny! A na nim masa mniej lub bardziej wysportowanych kolesi, którzy zupełnie nie wyglądali na branżę IT! Co więcej kilku z nich wyglądało bardziej triathlonowo niż Mist, który za niecały miesiąc chce zostać ironmanem i na propozycje wspólnych imprez odpowiada: – Przecież w sobotę mam 6h trening…
Panowie na parkingu wyglądali zadziwiająco profesjonalnie. Mnie tam nie było, ale z opowieści wiem, że dzień wcześniej ładowali dużo węglowodanów oraz (nie mniej) warzyw w płynie.
W piątek od rana pogoda była idealna. Słońce i lekki wiaterek. Start IT Triathlon Powidz zaplanowano na godzinę 12 (olimpijka) oraz na 12:30 (sprint).
Zawodnicy w olimpijce zaczynali zmagania od efektownego skoku na główkę z pomostu, po czym mieli do pokonania dwie pętle w Jeziorze Powidzkim, razem 1500m.
Po olimpijczykach przyszedł czas na sprint. Tutaj start odbywał się z wody przy pomoście, a do pokonania było jedno okrążenie czyli 750 metrów.
Tutaj można by opisać jak wyglądały zawody triathlonowe, ale chyba każdy kto wie co to jest triathlon jest sobie w stanie wyobrazić ociekające wodą pianki (chociaż byli też uczestnicy pływający bez nich), szaleńcze tempo zmian T1, jeszcze większe w T2 (najszybsze zmiany razem zajęły 1 minutę i 42 sekundy).
W Powidzu po raz kolejny okazało się, iż nie pływaniem wygrywa się triathlon, ale jazdą na rowerze i w miarę szybkim bieganiem. Pierwszy zawodnik po pływaniu ukończył jako drugi, z kilkuminutową stratą do zwycięzcy.
Na mecie panowała przyjazna atmosfera, a triatloniści przy misce carbonary (smacznej!) wymieniali się wrażeniami. Dla części z nich były to pierwsze takie zawody w życiu więc jak się domyślacie emocji na mecie nie brakowało.
Żeby nie było tak różowo to moje niewprawne oko wyłapało kilka niedociągnięć: nawrót na rowerze był makabryczny. Gdy dojeżdżały do niego równocześnie 3-4 osoby, praktycznie skutkowało to zsiadaniem z roweru bo było tak wąsko. Na pierwszym okrążeniu zabrakło informacji, że jest nawrót: kilka osób pomyliło się tam i pojechało prosto zamiast zawrócić. Informacje i wskazówki były także problemem w przypadku biegania. Do pokonania były pętle po 2,5km – dwie lub 4 w zależności od dystansu. Niestety nikt nie stał na skręcie na metę by kierować zawodników we właściwą stronę. Efekt? Jedna z zawodniczek wbiegła na metę, zostało ogłoszone jej miejsce, czas… a później został jej zabrany medal i pobiegła jeszcze jedno brakujące okrążenie… Trochę tak kiepsko ;(
Podsumowując: IT Triathlon Powidz to fajna impreza, rozwojowa, nie wiadomo czy będzie druga edycja, ale należy dopracować w niej kilka szczegółów wymienionych powyżej.
Oprócz tego ktoś mógłby fundnąć zawodnikom pastę BHP, która świetnie zmywa z ciała numery startowe, bo niektórzy biedacy musieli chodzić do późnego wieczora w strojach triathlonowych z numerami na bajsepsach 😉
Zdjęcia z imprezy do obejrzenia w tym miejscu: IT Triathlon Powidz galeria
